Kaliurang is een plaatsje in de buurt van Yogyakarta. Het is mooi bergachtig gebied. Samen met Suradal en Tabeta ondernamen we een wandeling berg af om naar een bron stromend water beek te gaan. Het is geen toeristisch plek, maar het is wel aan te raden om te gaan, puur voor de natuur. Tijdens onze wandeling naar beneden werden we gevolgd door een vrouw met op haar rug een bakje (slendang, gendong) met frisdankjes. Het is geen gemakkelijke route, maar voor haar leek alsof het een makkie is om de route naar beneden te volgen. Ze wees ons ook de gemakkelijke route. En ze liep op een gewone slipper en een zware last op haar rug. Bedoeling van haar is om frisdank te kunnen verkopen. Beneden aangekomen bleef ze rustig op ons te wachten en af en toe vertelde ze wat. Waarover weet ik niet meer. Terug naar boven volgde ze ons weer, en had ons een betere gemakkelijke looppad gewezen, dus niet zo steil.
Het is in elk geval voor ons geen gemakkelijk wandelpad, maar wel mooi.
Boven op de berg aangekomen hadden we nog geen drank van haar gekocht. Ik wilde haar een kleinigheid geven, ondanks dat we geen drank hadden gekocht. Suradal zei: nee, doe het niet, ik doe het wel. Ik zag hem 10.000 of 20.000 Rp geven, dat is omgerekend 1,50 Euro.
Kern van het verhaal hier, het leven is zo zwaar om een paar centjes te kunnen verdienen.
1 opmerking:
Ja het is hard en zwaar om een klein beetje geld te verdienen als ik de verhalen lees hierover, maar ja daar kunnen we niet veel zeggen dan dat we dat zielig vinden als medemens....
Een reactie posten