In de achtertuin van Ibu Sumi en Pak Sayat wordt rijst verbouwd. Het is een mooi aanzien. En ze vertelden dat rijstoogst net genoeg is voor eigen verbruik van de familie. Aanvullend voor het dagelijks eten moeten ze nog groente en vlees kopen. Natuurlijk ben ik nieuwsgierig, hoe zij dat allemaal het doen op de sawa. Het zware werk wordt niet door Ibu Sumi of Pak Sayat zelf gedaan hoor. Er worden mensen voor ingehuurd. Pak Sayat zelf is een onderwijzer (Pak Guru) op een basisschool. En Ibu Sumi verricht huishoudelijke werk en daarnaast ook op de sawa. En dat is meestal het verschil. Mensen met eigen grond kunnen het beter overleven dan zonder. Degene zonder eigen grond kunnen niks verbouwen en zijn overgeleverd aan de mensen die het wel hebben. Meestal gaan mensen zonder eigen grond dan weg uit de kampongs. Zoeken naar een betere levensverwachting in de nabij gelegen steden en of Jakarta. En een deel van deze mensen belanden in de problemen, want ze hebben dan geen geld en dak boven hun hoofd. Mensen slapen dan onder de bruggen. En overdag weer zoeken naar een overlevingskans (werk en eten). Het is niet gemakkelijk om te overleven in een land, waar de mogelijkheden beperkt zijn. Een ander probleem, deze mensen hebben meestal weinig of geen opleiding. Over opleiding gesproken, hebben je ouders geen geld, dan krijg je ook geen scholing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten