Laatst in november 2007 hadden we een paar dagen in Gunung Kidul gelogeerd. Samen met Suradal, Tabeta en Kenan (zoon van Suradal en Tabeta) hadden we de omgeving verkend. Het was een zeer aangenaam verblijf voor ons. Ze hadden ons de mooie kanten van GK maar ook de mindere laten zien. We aten elke dag samen met ze, zoals ze gewend zijn in Indonesië. Dus geen geweldige eten, maar het meest dagelijks wat ze eten, want we hadden gevraagd om gewoon het dagelijks kost klaar te maken. Naast de schoonouders van Suradal wonen nog de grootouders van Tabeta. En haar oma die vroeg zich af.
"Kowe iku manggon ning negoro londo koq biso ngomong coro Jawa apik. Lha podo wae kepiye ning taun 2004 wis teko lha sakiki wis tekan kene mene"
Ze kan het niet voorstellen dat wij binnen zo'n korte periode weer terug zijn in Indonesië. Voor de gemiddelde Indonesiërs is dat veel geld, dus moeten ze toch heel rijk zijn om dat te kunnen permitteren. Het is ook voor ons moeilijk om haar uit te leggen hoe het precies in elkaar zit. Natuurlijk zijn onze gemiddelde inkomens vele malen hoger dan in Indonesië. En anderzijds doen wij veel moeite om te sparen om onze reis te kunnen betalen.
Het valt op dat wij normaal doen, en zo zijn we ook. Ik wil niet dat zij onderdanig doen, want dat doen ze wel, ook al vraag je om het niet te doen. Bij de familie van Tabeta zijn we als hun naaste familie behandeld, en ze zijn ook onze Indonesische familie geworden.
"Kowe iku manggon ning negoro londo koq biso ngomong coro Jawa apik. Lha podo wae kepiye ning taun 2004 wis teko lha sakiki wis tekan kene mene"
Ze kan het niet voorstellen dat wij binnen zo'n korte periode weer terug zijn in Indonesië. Voor de gemiddelde Indonesiërs is dat veel geld, dus moeten ze toch heel rijk zijn om dat te kunnen permitteren. Het is ook voor ons moeilijk om haar uit te leggen hoe het precies in elkaar zit. Natuurlijk zijn onze gemiddelde inkomens vele malen hoger dan in Indonesië. En anderzijds doen wij veel moeite om te sparen om onze reis te kunnen betalen.
Het valt op dat wij normaal doen, en zo zijn we ook. Ik wil niet dat zij onderdanig doen, want dat doen ze wel, ook al vraag je om het niet te doen. Bij de familie van Tabeta zijn we als hun naaste familie behandeld, en ze zijn ook onze Indonesische familie geworden.
2 opmerkingen:
Enake lungguh ndegleg karo ngguyu, ayem pancene urip ning ndeso, grapyak semanak, opo maneh yen ketekan dayoh soko monco, gupuh anggone mbagekno, ora ketang mung telo godog, opo ono-ne karo mesem ngguyu, metu soko atine sing tulus lan lugu.
Pancen tenan Mbak Rien, podo grapyak ning GK.
Een reactie posten