Het was een gelegenheid om van alle soorten Javaanse hapjes te proeven. Ja, ik was wel aan het eind van de dag helemaal vol gevuld. Ik bedoel mijn buik he, want ik was ook speciaal
uitgenodigd om te eten met de genodigden.
Ibu Sumi gaf mij ook uitleg hoe ik moet eten en wat allemaal erin zit. Echt leuk, en als andere mensen mij in het
bahasa en of
kromo inggil aansprak, dan zei ze:
"Ngomong Jawa wae, ngoko. Iki pinter ngoko" (Praat maar gewoon
ngoko Javaans met hem, hij kan het). Ze vinden allemaal zo leuk om mij in het Javaans te horen praten (natuurlijk met een andere klank). En dan, beginnen ze te vragen, hoe het kan. En weer uitleggen. Zo kreeg ik mijn dag wel vol om steeds zelfde verhaal te vertellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten