Zijn onze gewoonte "het Javaans doen en laten" anders ten opzichte van de Javanen in Indonesië? Na 120 jaar gescheiden te zijn van onze roots en jaren anders doen om te overleven passen we onze gedrag aan. We willen integreren in een nieuwe omgeving, dat is onze kracht. Een ding hebben we niet kunnen achterlaten en dat is onze bescheidenheid. Ondanks het vergaarde kennis dat we hebben blijven we bescheiden.
Niet alleen onze bescheidenheid hebben we behouden ook het lekkere eten en de pittige kruiden zijn we niet vergeten. We hebben het wel aangepast aan de omgeving, bepaalde kruiden gebruiken wij Surinaamse Javanen niet. Het blijft wel lekker en smakelijk.
Zie ook: Malioboro
1 opmerking:
Een terechte constatering Mas Ruben!
Een reactie posten