zaterdag 29 januari 2011

Echt lekker

"Iwak malem" (niet droog gerookt vis), dat is lekker. Klaarmaken met peper en dan eten met warme rijst. En dan kan ik echt veel eten, wat eigenlijk niet mag. Volgens mij is dit typisch Surinaams Javaans concept.

dinsdag 25 januari 2011

Geschenk van de natuur

Het is mooi. De Niagara watervallen zijn een geschenk van de natuur (één der wereldwonderen), maar het wordt toeristisch uitgemolken tot en met. Aan de directe omgeving mag gelukkig niets worden veranderd. De Amerikanen en Canadezen zijn er dol en trots op. De grillige watervallen maken van dit plaatsje het grootste toeristische trekpleister van Canada. Jaarlijks komen er zo'n 12 miljoen mensen van de gehele wereld een kijkje nemen. De watervallen vormen de grens tussen Canada en de USA, om precies te zijn tussen de staten Ontario en New York State.

Lees ook: Niagara Falls

donderdag 20 januari 2011

Grot in Gelaran

In 2004, 2007 en 2010 hadden we het bezocht. En nog geen toeristisch plek en staat ook geen stip in de reisgidsen. Het is een plek dat ik zeker blijft bezoeken als ik op Java ben. Het gaat niet alleen omdat ik de mensen ken, maar ook de omgeving is mooi. Het is zeker waard om te bezoeken. Op loopafstand van huize Ibu Sumi en Pak Sayat kan je stukje historische plek en ook een stukje natuur bewonderen. Door de mensen in Gelaran (Gunung Kidul) wordt nu de mogelijkheid geboden om in de grot te gaan. Voor een bedrag van IDR 50.000,- per persoon krijg je een rondleiding in de grot en eten. En je raadt het, je mag eten bij Ibu Sumi, ja ze kan echt lekker koken. En ze praat Javaans zoals wij in Suriname. Dus beste lezers ben je van plan naar Indonesië te gaan en je bent in Yogya voor 1 a 3 dagen, maak dan gebruik om een dagje naar Gelaran te gaan. Wil je echt naar toe gaan neem contact met me op en geef ik u verder adviezen hierover. Hierover heb ik al meerdere berichten over geschreven.

Lees ook:
Sumur tuju
Pak Sayat en Ibu Sumi
Sawa

dinsdag 18 januari 2011

Proef evenement

Aanbod van lekkernijen is groot, dus ik probeer zoveel mogelijk te proeven. Ik hoor zoveel benamingen, maar geen van ze blijft hangen. Zoveel soorten hapjes geproefd en ik weet aan het eind van de rit ook niet hoe ze echt smaken en welke het lekkerst was. En dat betekent voor mij dat geen van ze echt uitschiet, dat ik zeg: ik wil het weer hebben.

Lees ook: Javaanse hapjes
Lees ook: Gelaran

zondag 16 januari 2011

Afscheid

Het is altijd moeilijk om afscheid te nemen, maar toch wil je weer naar huis gaan. Je moet naar huis gaan om de dagelijkse sleur weer op te pakken, maar je gevoel zegt wat anders. Hoe dan ook je blijft verbonden met je familie en dat maakt het moeilijk om afscheid te nemen, omdat je niet weet wanneer je weer terugkomt. Het is niet om de hoek.
Met Indonesië voelt je ook verbonden, maar het gaat gemakkelijker om afscheid te nemen. Het is toch anders, je bent niet geboren en getogen, en dat is het verschil.

Lees ook: Suriname

zaterdag 15 januari 2011

Blangkon

Iedereen met een blangkon dat is leuk om te zien. In Suriname is het niet gebruikelijk om een blangkon op te zetten bij speciale gelegenheden. In mijn jeugdjaren in Suriname heb ik eerlijk gezegd ook nooit gezien. Ik krijg tijdens mijn bezoek bij Pak Eddy Laras ook een om mee naar huis te nemen.


Lees ook: Op bezoek

vrijdag 14 januari 2011

Eenvoudig

Garnalen, tempe en groente en een beetje kokosmelk, dat is lekker. En natuurlijk met warme rijst en sambel oelek. En tussendoor een slokje warme thee.

Lees ook: Uitgenodigd
Lees ook: Singapore 1e dag

donderdag 13 januari 2011

Gitaarmuziek

Na een dagje rond toeren in Gunung Kidul werden we 's avonds ook geëntertaind door Suradal en Tabeta. Suradal met zijn gitaar en Tabeta zong ook mee. Het klonk bekend in mijn oren, een bekend campursari lied. Ik moest eerst goed nadenken en mee neuriën. O ja, het lied is ook door Didi Kempot in pop versie vertolkt namelijk "Mas Joko". Tabeta kan ook heel mooi zingen en ik zei nog kom we gaan CD opnemen en ik ga het promoten in Suriname.

Lees ook: Tabeta familie
Lees ook: Bakso

woensdag 12 januari 2011

Zo zijn we ....

Het maakt niet uit waar je bent, ik bedoel geboren, opgegroeid en woont. Je blijft een Javaan zoals ik al in eerdere berichten schrijf. Zonder bestek en samen met de familie eten dat hoort gewoon bij onze doen en laten. En, het is altijd eten dat ons bij elkaar brengt. Het maakt niet wat, als er maar wat op tafel komt en dit geval op de vloer. Wij houden van eten en meestal wel lekker eten. En niet te vergeten lekkere warme thee (wedange) erbij.

Lees ook: Javaanse hapjes
Lees ook: Eten

dinsdag 11 januari 2011

Bekend gezicht

Tijdens onze reis in Indonesië ontmoet je natuurlijk heel veel Javanen, want daar is de plek. De verrassing is natuurlijk als je iemand ontmoet en dan denk je ...oeps..... wat lijkt hij sprekend op een bekende. De ene lijkt een beetje op een tante en de ander lijkt weer op een buurman van mijn moeder. En zo gaat het bijna elke dag.
En andersom ook he, je komt ergens in een warung. En dan spreekt ze mij in een plaatselijk dialect aan en dan kijk ik verbaas aan of even nadenken om te antwoorden. En denkt zij: "Ho...orang lain". Het is dan jammer dat ik niet alles in 1 keer versta om direct te antwoorden om niet als vreemde te worden behandeld. Er waren wel momenten dat ik direct kan antwoorden en dan zijn hun houding ook anders tegenover ons, maar na een paar woorden hebben ze dan ook weer ontdekt dat wij geen locals zijn. Ja, hoe dan, tuurlijk met onze vreemde accent of net de woorden gebruiken die zij niet dagelijks gebruiken.

zondag 9 januari 2011

Lake Lure

Chimney Rock is de natuur invulling van onze reis in North Carolina. Haal diep adem van de frisse berglucht, en laat uw zorgen verdwijnen in de koele wind. Dit is de perfecte plek om in de natuur door te brengen. Chimney Rock biedt een mooi uitzicht op Lake Lure. En een perfecte plek om mooie foto's te maken.

Lees ook: Devils Head

vrijdag 7 januari 2011

Passie

Bloemen zijn al sinds mensenheugenis een manier om gevoelens te uiten, op te roepen of te versterken. Passie in optima forma dus. Een betere manier om iemand een bepaalde eer, dank of liefde te bewijzen is er bijna niet. Het is een onderdeel van mijn hobby geworden om bloemen overal waar ik tegenkom te fotograferen.

Lees ook: Orchid Garden
Lees ook: Taman Orkid

donderdag 6 januari 2011

Javaans meisje

Wie o wie kan het raden waar deze foto is gemaakt, in Suriname of Indonesië. Ik denk dat meeste van jullie Indonesie kiezen. Ze had net gegeten en haar mond niet goed schoon geveegd of gewassen. En ze had iets vettig gegeten zo te zien.
Ja, je ziet het, er is geen verschil tussen een Surinaams-Javaans of Indonesisch Javaans meisje. Je blijft een Javaan of je de Javaanse taal beheerst of niet.

Lees ook: Javaans gevoel

woensdag 5 januari 2011

Penang

Op zoek naar iets te fotograferen? Ja, dat was ik aan het doen, maar ook om loopbrug te bewonderen. En kijken met wat voor vangst de vissers terugkomen. Dit was ergens voor de ingang van National Park van Penang. Na een wandeling van 3 uur lang berg op en berg af was het gewoon nodig om het rustig aan te doen. En kijken met wat voor vangst de vissers terugkomen.

Lees ook: National Park Penang

zondag 2 januari 2011

Gedrag

Veilig gedrag van mensen moet je ze aanleren. Het is niet omdat het verplicht is. Kijk hier maar. Je gaat op pad met een bromfiets. Als rijder zelf zet je wel een helm op, maar hij vindt het niet belangrijk dat zijn vrouw geen opzet. Of misschien denkt hij, ik krijg wel zo een ander vrouw, maar daar gaat niet om. Het veiligheidsdenken zit er nog niet in. Men denkt, mij gebeurt het toch niet. En ook nog een bromfiets voor 2 personen nemen ze ook kinderen mee. Men zet een helm op om geen boete te krijgen, maar niet voor de veiligheid.
Beste lezers laten we in 2011 het goede voorbeeld geven om veilig op pad te gaan en ook op het werk.

Zoeken in deze blog