zondag 22 februari 2009

Wayang


Op zoek naar souvenir in Yogjakarta dan denk je aan batik en wayang. Er is keuze genoeg om mee te nemen voor je zelf, maar ook voor je vrienden thuis. En toch is het niet altijd even gemakkelijk om een keuze te maken. Eenmaal in Yogjakarta wordt je overspoeld in keuze en je hebt maar weinig ruimte in de koffer om mee te kunnen nemen.
Vanuit onze Hotel waren we naar een wayang atelier geweest in de veronderstelleng dat het goedkoper is, dus rechtstreeks van de maker. We stapten in een becak voor een paar duizend rupia's om naar het wayang atelier te gaan. Ja, dat is niet zo ver zei de becakrijder. Voor mijn gevoel was het toch ver, maar goed, zo zijn ze eenmaal die becakrijder om klanten te werven.
Daar aangekomen bleek het een heel piep kleine atelier met 2 mensen. Een bezig met het van gaatjes maken uit een uitgewerkte leer en daarna ook gaan verven uit een basis tekening. En hij maakte helemaal niet druk om ons. Hij liet zich niet afleiden. De ander verwelkomde ons en begon te vertellen over hoe een wayang tot stand komt. Dus zijn verkoop praatjes vertellen. Wij ondertussen hun werk aan het bewonderen. Aan het eind van zijn verhaal vroegen wij hoeveel ze vragen voor een kleine wayangpop, o dat valt niet mee, het is vele malen duurder (het viervoudige) dan in een souvenir winkel. Het is niet goedkoper.
Wij hebben ze heel vriendelijk bedankt en weer terug naar het centrum van Yogjakarta (Malioboro) om van de souvenir winkel te kopen.

Geen opmerkingen:

Zoeken in deze blog